اگر ماه رمضان ماه رحمت است پس چرا بعد از تمام شدن آن جشن گرفته می شود؟

پرسش:

اگر ماه رمضان ماه رحمت است پس چرا بعد از تمام شدن آن جشن گرفته می شود؟

پاسخ:

نباید از جشن گرفتن چنین توهم شود که چون ماه تمام شده است، مردم خوشحال اند و جشن می گیرند، بلکه مؤمنین از آن جهت که توانسته اند در ماه رمضان به مهمانی خدا رفته و اعمال صالح انجام دهند، عبادت نمایند و روزه بگیرند و انشاء الله گناهان شان به برکت آن ماه بخشیده شده باشد، خوش حال هستند و به همین جهت جشن می گیرند و به دیدار هم می روند حافظ شیرین سخن در کلام نغزی در این باره می گوید:
ماه رمضان رفت و عید رمضان آمد
صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت
بنابراین جشن و عید گرفتن مردم در پایان ماه رمضان در واقع

چرا در عید فطر بین فقها اختلاف است مثلا بعضی سه شنبه و برخی چهارشنبه را عید می گیرند؟

پرسش:

چرا در عید فطر بین فقها اختلاف است مثلا بعضی سه شنبه و برخی چهارشنبه را عید می گیرند؟

پاسخ:
هر مسئله فقهی متشکل از دو بخش موضوع و حکم میباشد.⁽¹⁾ مثلاً در گزاره «نماز واجب است»، نماز موضوع و وجوب، حکم مسأله است. و نیز در این جمله که نوشیدن مشروبات الکلی حرام است، نوشیدن مشروب، موضوع و حرمت، حکم مسئله را تشکیل میدهند.
در این میان، وظیفه فقها، کشف حکم و بیان آن میباشد، هر چند تعریف برخی موضوعات فقهی نیز در حوزه وظایف فقهاء قرار دارد. توضیح آنکه:
موضوعات مسائل دو دستهاند، برخی از موضوعات، به گونهای هستند که شارع مقدس آنها را جعل کرده است مثل نماز، روزه، حج، خمس، زکات و... اگر دین اسلام نبود، نماز و روزه و ... به این صورت اصلاً وجود خارجی پیدا نمیکردند، این موضوعات در آیات و روایات و افعال معصومین تعریف و تبیین شدهاند. ولی برخی دیگر از موضوعات فقهی، همان اشیاء خارجی و یا افعال رایج در زندگی انسانها هستند که حتی اگر دین هم نباشد آن موضوعات هستند و شارع فقط وظیفه ما در برخورد با آنها را مشخص میکند.
مثلاً شراب، سگ، خوک، ازدواج، موسیقی و... همه موضوعاتی هستند که در عالم خلقت و در جریان زندگی وجود دارند و دین اسلام آنها را پدید نیاورده و فقط به بیان وظیفه ما پرداخته است. شارع این گونه موضوعات را تعریف نمیکند. و آن را به فهم عرف ارجاع میدهد.
فقهاء نیز در تعریف موضوعاتی مثل قمار، ربا، ازدواج، غناء... که موضوعاتی عرفی هستند، به عرف مراجعه میکنند چنان که مثلاً در بحث غناء، تعریف آن را از کتب لغت نقل میکنند نه احادیث،⁽²⁾ و یا حضرت امام (ره) دربارة شطرنج آلت قمار بودن یا نبودن آن را به عرف ارجاع دادند.
در مسئله عید فطر نیز

در دعای 27 ماه رمضان شب 27 را شب قدر معرفی می نماید و اکثریت مسلمین جهان این شب قدر را قبول دارند پس ما شیعیان به چه علت این شب را رد نموده و سه شب 19 ، 21 ،23 را شبهای قدر میدانیم؟

پرسش:

در دعای 27 ماه رمضان شب 27 را شب قدر معرفی می نماید و اکثریت مسلمین جهان این شب قدر را قبول دارند پس ما شیعیان به چه علت این شب را رد نموده و سه شب 19 ، 21 ،23 را شبهای قدر میدانیم؟

پاسخ:

ذکر مطالبی راجع به این سئوال ضروری به نظر می نماید:
الف: جای هیچ تردیدی نیست که شب قدر در سال بیش از یک شب نمی باشد و آن همان شب نزول قرآن صامت است و نیز همان شبی است که فرشتگان به اذن خداوند بر حجت و ولی خدا در هر عصری برای ابلاغ مقدرات و... نازل می شوند و او را از تفسیر و تفصیل و جزئیات امور تا سال بعد با خبر می نمایند و این مدعا که شب قدر بیش از یک شب نیست از قرآن کریم نیز استفاده می شود زیرا:
در مورد شب قدر تعبیر به «لیلة القدر» کرده است یعنی شب قدر و تعبیر به لیالی قدر (شبهای قدر) ننموده است. روایات رسیده از معصومین ـ علیهم السلام ـ نیز در این زمینه فراوان است که در مجامع روائی توسط علماء دین جمع آوری و ضبط شده است.
عبدالله بن عباس از امام علی ـ علیه السلام ـ روایت نموده است که حضرت فرمود: « درهر سال یک بار شب قدر است و در این شب، امور، حوادث و جریانات یکسال تقدیر می گردد و بعد از رسول خدا این امور با

دیدگاه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران درباره حقوق بشرچیست؟

پرسش:

دیدگاه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران درباره حقوق بشرچیست؟

پاسخ:

بحث حقوق بشر که حقوق طبیعی و بنیادین هر انسان تلقی می شود، سابقه ای بس طولانی دارد. از لحاظ تاریخی بیشتر مربوط به حقوق مدنی ـ سیاسی بوده است، اما در دوران معاصر دامنه آن گسترش یافته و حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نیز در بر می گیرد ـ این حقوق که به طور سنتی از طریق قوانین اساسی کشورها برای شهروندان تضمین می شد. در عصر جدید حتی از طریق اقدامات بین المللی توسط سازمان ملل و سازمان های منطقه ای تکمیل و بعضاً مورد حمایت قرار می گیرد.
درک دیدگاه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در باره حقوق بشر و تبیین جایگاه آن حائز اهمیت است، زیرا نظام جمهوری اسلامی ایران چه از نظر مبنای ایدئولوژی و چه از حیث سابقه تاریخی ملی و تمدن باستانی نمی تواند نسبت به موازین حقوق بشر بی تفاوت بماند.
به همین دلیل در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

چگونه ایران منافع و مصالح ملی خود را در حمایت از فلسطین تامین می کند؟

پرسش:

چگونه ایران منافع و مصالح ملی خود را در حمایت از فلسطین تأمین می کند؟

پاسخ:

یکی از مهم ترین اصول حاکم بر سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی بر محور حمایت از مردم مظلوم و ستم دیده فلسطین قرار داشت لذا بلافاصله پس از پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی که پیش از هر چیز به امنیت و سازندگی نیاز داشت در برابر تجاوز و سرکوب رژیم اشغال گر قدس علیه فلسطینیان که به لحاظ جغرافیایی مرز مشترکی هم با ایران نداشتند سکوت نکرد و با شیوه های گوناگون نظیر به رسمیت نشناختن موجودیت اسرائیل به عنوان یک کشور مستقل، محکوم کردن جنایات این رژیم در مجامع بین الملل، برپایی راهپیمایی ها و کنفرانس های متعدد در حمایت از فلسطین و اعلام روز جهانی قدس، تعطیل نمودن سفارت اسرائیل در تهران و تبدیل آن به سفارت فلسطین به حمایت از انتفاضه مردم مظلوم فلسطین برخاست. به راستی چرا جمهوری اسلامی ایران یکی از محورهای اصولی و ارزشی نظام را بر پایه حمایت از این جریان قرار داده است؟

قدس متعلق به کیست ؟

پرسش :

قدس متعلق به کیست ؟

پاسخ:

حدود 2500 سال قبل از میلاد مسیح، چند قبیله عربی به منطقه فلسطین کنونی مهاجرت کردند که کنعانیان نامیده شدند.

 قبیلة مهم آنان (یبوس) بود که در شهر قدس ساکن شدند و یکی از اسامی معروف شهر قدس نیز(یبوس) است.⁽¹⁾ این شهر بعدها به (اور سالم) تغییر نام یافت.⁽²⁾
کتابهای مذهبی یهود (بنی اسرائیل) نشان می دهد که آنان دو هزار سال بعد از بنای اور سالم توسط کنعانیون، از مصر به سوی سینا و فلسطین هجرت کردند.

پس از سرگردانی

چرا شب قدر ،شب نزول قرآن کریم بین مسلمین مورد اختلاف است؟ چرا شیعه شب های 19، 21 و 23 و اهل سنت شب های 23 و 27 را شب قدر می دانند؟

پرسش:

چرا شب قدر ،شب نزول قرآن کریم بین مسلمین مورد اختلاف است؟ چرا شیعه شب های 19، 21 و 23 و اهل سنت شب های 23 و 27 را شب قدر می دانند؟

پاسخ:

سنت در نزد اهل تسنن به قول، فعل و تقریر پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ اطلاق شده و در نظر شیعه علاوه بر آن، شامل امامان معصوم ـ علیهم السّلام ـ نیز می شود. سؤال مذکور از سه بخش تشکیل یافته که هر کدام به صورت جداگانه مورد بحث واقع می شود.

الف) علت اختلاف در مورد شب قدر بین مسلمین بعد از رحلت نبی اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ نقل و کتابت احادیث و روایات از طرف خلیفه ی اول ممنوع گردید. و این منع حدیث تا زمان خلافت عمر بن عبدالعزیز (99 هجری) ادامه داشت.

این مسئله باعث ضربه ی جبران ناپذیری به

خواندن دعای جوشن کبیر چه اهمیت و ثوابی دارد؟

پرسش:

خواندن دعای جوشن کبیر چه اهمیت و ثوابی دارد؟

پاسخ:

سید بن طاوس «م 664 هـ» روایتی را از امام موسی بن جعفر از امیرالمؤمنین(ع) نقل میکند که فرمودند:(( در روز احد، روزی که شدیداً هوا گرم بود حضرت رسول اکرم(ص) جوشنی بر تن داشت (جوشن = لباس جنگی) که بر اثر شدت گرمای هوا و گرمای آن جوشن، نمیتوانست آن لباس را حمل کند پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: در این زمان سرم را به سوی آسمان گرفته و خدای متعال را خواندم، پس درهای آسمان را دیدم که گشوده شدهاند و جبرائیل نازل شد و به من گفت «السلام علیک یا رسول الله» پس من نیز گفتم و علیک السلام یا أخی جبرائیل»، جبرائیل گفت: خداوند اعلی برای تو سلام و تحیت میفرستد و میفرماید این جوشن را از تن خود بیرون کن و این دعا را بخوان، پس اگر این دعا را بخوانی و با خود داشته باشی مانند جوشن از بدن تو محافظت میکند، پیامبر(ص) فرمود: پس به جبرائیل گفتم آیا این دعا مختص من است یا بر ای أمتم نیز میباشد؟ جبرائیل عرض میکند :ای رسول الله(ص) !این هدیهای است از طرف خداوند متعال برای تو و برای امت تو.⁽¹⁾
پیامبر اکرم(ص) از جبرئیل میپرسند: ثواب این دعا چقدر است؟ جبرائیل عرض میکند:

اگر خداوند همه چیز را میداند و مقرر نموده است، چه نیازی به دعا کردن و احیای شبهای قدر و قرآن بر سر گرفتن است؟

پرسش:

اگر خداوند همه چیز را میداند و مقرر نموده است، چه نیازی به دعا کردن و احیای شبهای قدر و قرآن بر سر گرفتن است؟

پاسخ:

با تحقیق در منابع روایی و تفسیری شیعه که میراث ماندگار اهل بیت عصمت و طهارت ـ علیهم السلام ـ و علمای واقعی دین می باشد به این نتیجه می رسیم که هویت واقعی شب قدر را 3 مقوله تقریبا مجزای از هم تشکیل می دهد که عبارتند از:
الف) نزول قرآن و ملائکه.
ب) تقدیر اموری که تا سال آینده اتفاق می افتد.
ج) مبارک و برتر بودن این شب از هزار ماه.
پس شب قدر به شبی گفته می شود که در آن سه مؤلفه بالا به یقین قابل اثبات می باشد. حال چرا در شب قدر قرآن بر سر می گیریم و دعا می کنیم با توجه به این که خداوند از همه چیز آگاه است؟ برای پاسخ به این پرسش باید در خصوص دعا توضیح دهم زیرا همان هنگامی که ما قرآن را بر سر می گیریم و خدا را به خودش و به اهل بیت عصمت صلوات الله علیهم قسم می دهیم در واقع ثقل اکبر و ثقل اصغر (پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ فرمودند انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی) را وسیله قرار می دهیم تا در انتها حوائج و دعاهای خود را مطرح کنیم، پس باید اصل دعا را مورد کنکاش قرار دهیم که آیا در دعا کردن با توجه به علم خداوند ما می توانیم اثری را برای خودمان جلب کنیم و یا دفع شرّی بکنیم یا خیر؟
با پژوهشی در روایات در خصوص دعا به این نتیجه می توان دست یافت که دعا از دو جهت در شب قدر با فضیلت می باشد:

چرا حضرت(ع) با این که علم به جنایت ابن ملجم داشت و به او فرمود: تو مرا می کشی؛ ولی با این حال قصاص قبل از جنایت نکرد؟ولی حضرت خضر آن جوان را قبل از انجام معصیت کشت؟

پرسش:

چرا علی(ع) با این که علم به جنایت ابن ملجم داشت و به او فرمود: تو مرا می کشی، ولی با این حال قصاص قبل از جنایت نکرد؟ و لی حضرت خضر آن جوان را قبل ازانجام معصیت کشت؟

پاسخ:

نظام الهی عالم بر دو قسم است: 1 – نظام تکوینی. 2 – نظام تشریعی.

1 – نظام تکوینی:مربوط به خلقت و تدبیر تمامی موجودات عالم است. این نظام بر اساس نظمی دقیق و بر مبنای حکمت الهی ایجاد شده، و در آن رابطة علی و معلولی حاکم است. یعنی هر پدیده ای در اثر علت های خاص ایجاد می شود، و ضوابط و روش هایی که امور عالم و آدم بر پایة آن ها تدبیر و اراده می شود، بر اساس قضا و قدر الهی است.
این ضوابط الهی بعضاً برای تمامی انسان ها قابل درک و فهم است، مانند این که آتش خصوصیت سوزاندن و حرارت بخشیدن دارد. که هر انسانی در زندگیش آن ها را درک و تجربه می کند، و در موارد بسیاری نیز برای انسان های عادی مجهول است و حتی بعضاً انسان فکر می کند علت اصلی یک پدیده را به طور کامل شناخته است، اما در مواقعی خاص در می یابد که به بی‌راه رفته است.
مانند این که انسان می پندارد که آتش