پرسش:
اوضاع و احوال جامعه اسلامی در زمان امام باقر(ع) چگونه بود؟و ایشان چگونه مبارزات خود را ادامه می دادند؟
پاسخ:
دوران امامت امام باقر ـ علیه السلام ـ از سال 94 هـ . ق تا 114 هـ .
ق بود. پیشوای پنجم در دوران امامت خویش با زمامداران و خلفای یاد شده در زیر معاصر
بود:
ولید بن عبدالملک (86 هـ . ق ـ 96 هـ . ق)
سلیمان بن عبدالملک (96 هـ
. ق ـ 99 هـ . ق)
عمر بن عبدالعزیز (99 هـ . ق ـ 101 هـ . ق)
یزید بن
عبدالملک (101 هـ . ق ـ 105 هـ . ق)
هشام بن عبدالملک (105 هـ ق ـ 125 هـ . ق)
این خلفای اموی مذکور به استثنای عمر بن عبد العزیز ـ که شخصی نسبتا دادگر و
نسبت به خاندان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ علاقه مند بود، همگی در ستمگری و
استبداد و خود کامگی، دست کمی از نیاکان خود نداشتند و مخصوصا به امام باقر ـ علیه
السلام ـ سخت گیری می کردند.(1)
در این دوران دامنه ی فتوحات اسلامی به
بالاترین حد خود رسیده بود و ممالک اسلامی، کران تا کران عالم را فرا گرفته بود. از
سوی دیگر به سبب فساد دستگاه خلافت، تهاجمات نظامی مسلمانان، دیگر جنبه ی هدایت و
دعوت مردم سایر بلاد به اسلام را نداشت، بلکه هدف به دست آوردن غنایم برای خلیفه و
فرماندهان سپاه بود.
از طرف دیگر،