صدام به چه امیدی به ایران حمله کرد و چه اهدافی را دنبال میکرد؟

پرسش:

صدام به چه امیدی به ایران حمله کرد و چه اهدافی را دنبال میکرد؟

پاسخ:

دلایلی که صدام حسین و سایر حاکمان عراق برای حمله به خاک ایران اعلام کردند در واقع بهانه‌هایی بیش نبودند.

صدام در حدود پنج ماه قبل از شروع تهاجم به ایران، اعلام کرد: سه شرط برای توقف حالت جنگ بین ایران و عراق وجود دارد.

1- بیرون رفتن بی‌قید شرط ایران از جزایر تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی

2- بازگردان نصف اروند رود به حالت پیش از 1975 میلادی (یعنی دادن تمام اروند رود به عراق)

3- به رسمیت شناختن عربی بودن خوزستان (با نام جعلی عربستان)

طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق هم در آغاز جنگ گفته بود: «وجود پنج ایران کوچک بهتر از ایران واحد است ... ما سعی خود را برای تجزیه ایران خواهیم کرد»

چرا عراق در 31 شهریور 59 به ایران حمله کرد و جنگ را بر ایران تحمیل کرد؟

پرسش:

چرا عراق در 31 شهریور 59 به ایران حمله کرد و جنگ را بر ایران تحمیل کرد؟

پاسخ:

با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و از هنگام برپایی جمهوری مقدس اسلامی در ایران آن هم در یکی از نقاط حساس و استراتژیک جهانی که البته ناشی از تأییدات غیبی الهی و رهبری حکیمانه امام راحل (ره) بود، امید تابنده‎ای که برآمدن از خورشید اسلام و با درخشش آفتاب عالم تاب، که پس از قرن‎ها دنباله‎روی و پیروی از ابرقدرت‎ها در دل‎ها دمید و منشاء تحولاتی اساسی در جهان بشریت و مناسبات بین‎المللی به خصوص در سطح منطقه گردید. قدرت های جهانی خواستار استیلاء و هژمونی بر جهان با استضعاف کشورهای جهان سوم و جهان اسلام ه دنبال تسلط و چنگ اندازی هر چه بیشتر بر منابع این کشورها بودند تا با غارت منابع و نعمت‎هایش آنها را از فرط گرسنگی از پای در آورد. اما پیروزی انقلاب اسلامی خواب استکبار را برآشفته و ملل در بند را بیدار ساخت و به تفکر واداشت و از سویی

آیا کوروش پیامبر است؟اگر نیست چطوره ماندگار شده و منشورش را به عنوان اولین حقوق بشر میشناسند؟

پرسش:

بنا به استناد قرآن و تفسیر اگر کوروش جزء پیامبران نمی باشد پس آیا می شود کسی مورد توجه خداوند نباشد و این همه سخنش که حدوداً 559 سال پیش از میلاد مسیح به زبان آورده است ماندگاری داشته باشد و در جهان به عنوان منشور حقوق بشر از آن نام برده شود؟

پاسخ:

لازم است در مقام پاسخ سوال را به دو قسم تقسیم کرد:
1. اولا برای ما ثابت بشود که آیا صرف این که هر کس گفتار نیکی یا رفتاری که مطابق با فطرت الهی داشته باشد آیا باید او را پیامبر خواند و مورد نظر خداوند دانست؟
2. دعوای مفسران بر این مطلب است که آیا کورش همان ذو القرنین است؟ و بعد به سراغ این رفته اند اگر همان ذوالقرنین است ذوالقرنین، پیامبر بوده است یا یک عبد صالح؟
امّا این که شخصی سخنان حکیمانه و یا رفتارهایی مطابق با فطرت الهی دارا باشد باید آن شخص را پیامبر دانست در جواب این سوال بایستی متمسک به مفسران واقعی قرآن یعنی اهل بیت عصمت و طهارت ـ علیهم السلام ـ بشویم.
از روایات اهل بیت ـ علیهم السلام ـ به دست می آید که هیچ ملازمه ای بین این دو پدیده وجود ندارد چرا که چه بسا شخصی مشرک و یا منافق باشد ولی در عین حال حرف ها و رفتارهایی مطابق با حکمت و فطرت الهی را داشته باشد. در این مورد حضرت امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ می فرمایند: «الحکمة ضالة المؤمن فخذه و لو من ایدی المشرکین» و یا «ولو من اهل النفاق» یعنی حکمت، گمشده مؤمن است پس بگیرید آن حکمت را و لو این که مال شخص مشرک و منافق باشد).
با نگرشی محققانه اگر به این روایات و روایات دیگر نگاه کنیم پی‌می بریم که