کریمه اهل بیت کیست ؟

پرسش:

کریمه اهل بیت کیست ؟

پاسخ:

حضرت فاطمه معصومه (س) کریمه اهل بیت (ع) ، دختر امام هفتم حضرت موسی بن جعفر (ع) می باشد. امام موسی بن جعفر (ع) دختران زیادی داشته است. علمای شیعه حضرت معصومه (س) را افضل از سایر دختران آن حضرت می دانند. به عنوان نمونه «شیخ عباس قمی» در منتهی الآمال می نویسد: «... بر حسب آنچه به مارسیده افضل آنها،⁽¹⁾ سیده جلیله معظّمه فاطمه بنت امام موسی (ع) معروف به حضرت معصومه است.»⁽²⁾
حضرت فاطمه دختر امام موسی بن جعفر (ع) دارای القاب زیادی می باشد.⁽³⁾ دو لقب مشهور آن حضرت «معصومه» و «کریمه اهل بیت» می باشد. در رابطه با لقب «کریمه اهل بیت» در کتاب «در حریم حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ» اینگونه آمده است که: «در ایام محبوس بودن پدر بزرگوارش. حضرت موسی بن جعفر (ع) و در روزگار مسافرت برادرش حضرت رضا (ع) ، در دفاع از حریم ولایت و پاسداری از خط امامت، آنچنان نقش مؤثری ایفا نمود که به «شفیعه روز محشر» و «کریمه اهل بیت پیامبر» اشتهار یافت.»⁽⁴⁾ و در کتاب «فروغی از کوثر»، ذیل عنوان «کریمه اهل بیت» آمده است که: «اولیاء الهی منشاء کرامات و عنایاتی بوده اند که آثار یک عمر اخلاص و وارستگی آنهاست. از دیر زمان، آستانِ قدس فاطمی منشاء هزاران کرامت و عنایت ربّانی بوده است...»⁽⁵⁾
امّا به نظر می رسد، شهرت این لقب برای حضرت معصومه (س) به واسطه رؤیای صادقه ای است که از

تنبیه فرزندان تا کجا مجاز است ؟

پرسش:

تنبیه فرزندان تا کجا مجاز است ؟

پاسخ:

یکی از شیوه های تربیتی، استفاده از تشویق و تنبیه است.
تشویق وسیله ای برای ایجاد شوق و انگیزه و رغبت برای انجام کارهای نیک و ایجاد عادت های پسندیده و تنبیه عاملی برای جلوگیری از کارهای زشت و ترک عادت های نکوهیده است.
استفاده از هر دو عامل «تشویق» و «تنبیه» در تربیت مفید و ضروری است. تنبیه در موقعیت‌های ویژه‌ای می تواند روشی بازدارنده و گاه اصلاحی داشته باشد. از این رو اِعمال این روش در صورتی موثر است که در شرایط خاص و با رعایت جوانب گوناگون بکار گرفته شود، در غیر این صورت، اثرهای تخریبی آن به مراتب بیشتر از پیامدهای مثبت آن خواهد بود.

1. تعریف تنبیه:

تنبیه، مصدر باب تفعیل، از ریشه «بُنه» به معنای بیدار شدن از خواب گرفته شده و در لغت به معنای بیدار کردن، واقف گردانیدن بر چیزی و آگاه کردن آمده است و در اصطلاح عبارت است از: مواجه ساختن فرد خطاکار، با یک تجربه ناخوشایند، به منظور آگاه ساختن وی از پیامد رفتار نامطلوب خود و جلوگیری از تکرار آن.⁽¹⁾

آیا عرف ما خواستگاری دختر از پسر را می پسندد؟نظر شرع در این باره چیست؟

پرسش:

آیا عرف ما خواستگاری دختر از پسر را می پسندد؟نظر شرع در این باره چیست؟

پاسخ:

بخش نخست1. خواستگاری توسط مرد یا خویشان و دوستان نزدیک مرد انجام می‌گیرد. اگر چه در برخی فرهنگ ها یا ملت ها خواستگاری دختر از پسر معمول و رایج می باشد اما توجه داشته باشید که آن چه که مطابق طبع فطری بشر است خواستگاری مرد از زن می‌باشد و عکس آن بر خلاف این طبیعت است. زیرا مرد به عنوان جنس مذکر همیشه خواهان است و زن خواسته، از مرد طلب و عشق مطلوب است راز زن حیا، عفت، ناز و کرشمه⁽¹⁾ به قول ویل دورانت «زن فقط زنده است که معشوق باشد و توجه کردن به او مایة حیات او است؟»⁽²⁾
در داستان آدم و حوا (ع) نیز خواستگاری از طرف جنس مذکر یعنی حضرت آدم (ع) انجام شد⁽³⁾ به همین دلیل بسیاری از دخترها دوست دارند، پسرها به خواستگاری آنان بیایند تا به زندگی مشترک و همسری با هم رضایت دهند.
2. اما در عین حال تلاش غیر مستقیم در امر خواستگاری (از مرد) مطلوب و پسندیده است به این معنا که اگر واقعاً به جوانی پاک، متدین، اهل زندگی و برخوردار از ویژگی‌های مطلوب برخورد نمودید و در یک کلام او را شایسته همسری خود تشخیص دادید، می‌توانید ازدوستان خود، افراد فامیل (که مورد اطمینان باشند) و معلمی خیرخواه به عنوان پیک و رابط استفاده نمایید تا با طرح مساله به صورت غیر مستقیم به شخصیت شما آسیبی نرسد.⁽⁴⁾
1. اقدام به خواستگاری از طرف خانواده دختر هیچ منع شرعی ندارد و این مسأله

چرا علما باید حکم اعدام عالمی همچون شیخ فضل الله نوری را بدهند؟

پرسش:

چرا علما باید حکم اعدام عالمی همچون شیخ فضل الله نوری را بدهند؟

پاسخ:

اینکه آیا شیخ فضل الله مجتهد بوده است یا خیر؟ اجمالاً باید بدانیم که مرحوم شیخ فضل الله نوری بدون هیچ تردیدی مجتهد مسلم و فقیه عالی‌مقام بوده است. لذا بجاست که سخن از مقام علمی و فقاهت و اجتهاد شیخ را در لابلای سخنان بزرگان تاریخ معاصر جستجو کرد. در این میان حتی برخی از دشمنان شیخ نیز به مقام علمی او معترف بوده‌اند.
اما در بین دوستداران شیخ شهید، بیش از همه باید به دو استاد بزرگوار شیخ یعنی «میرزای بزرگ شیرازی» پرچمدار نهضت تنباکو و «میرزا حبیب الله رشتی» قائم مقام خلف صالح شیخ مرتضی انصاری در کرسی تدریس نجف اشرف اشاره کرد. شیخ شهید در فقه و اصول پرورش‌ یافتة میرزای شیرازی بود و از «خواص اصحاب» او به شمار می‌رفت نقل می‌کنند، وقتی یکی از اهالی تهران برای حل مسائل شرعی به میرزای شیرازی رجوع کرد, میرزا گفته بود: «مگر شیخ فضل الله در تهران نیست که به من مراجعه می‌کنید؟»⁽¹⁾ هم ایشان در دیگر ملاقات های مردم تهران با ایشان, می‌فرمودند «شیخ نوری ما را چگونه نگهداری می‌نمائید»⁽²⁾
مرحوم آیت الله میرزا حبیب الله رشتی نیز که عمدتاً از اعطای اجازة اجتهاد به دیگران اکراه داشته و نوعاً در این امر احتیاط زیادی به خرج می‌داد

آیا خواب های صادقه سرنوشت ما را تعیین میکنند یا صرفا یک پیش بینی است؟

پرسش:

آیا خواب های صادقه سرنوشت ما را تعیین میکنند یا صرفا یک پیش بینی است؟

پاسخ:

خواب یک واقعیت علمی، تجربی و قرآنی است. شکّی نیست که خواب های صادق، کلید بسیاری از کشف ها و حقایق است، ولی دانشمندان طبیعی برای خواب، حقیقتی قایل نیستند. در مقابل، دانشمندان روانشناس، قایل به حقیقت خواب اند و به این باورند که خواب پرده از روی بسیاری از حقایق برداشته و امور پنهان به وسیله آن آشکار می شود. به هر صورت، خواب سرنوشت و مقدرات کسی را تغییر نمی دهد، ولی در کشف امور آینده از راه پیش بینی بی تأثیر نمی باشد. قرآن کریم نیز در کشف بعضی از حقایق آینده توسط خواب خبر داده است و از آن جمله، خواب حضرت ابراهیم (ع) درباره ذبح اسماعیل⁽¹⁾، خواب حضرت یوسف (ع) و آینده خودش⁽²⁾، رفقای زندانی حضرت یوسف (ع9 ⁽³⁾ خواب ملک مصر⁽⁴⁾ و خواب رسول اکرم (ص) درباره فتح مکّه را می توان اشاره کرد. هر کدام از این خواب ها در جهت پیش بینی آینده، کلید کشف حقایق و رسیدن به اموری مخفی از نظر چشم ظاهری بوده اند.
با این وصف، همه ما گاهی خواب هایی دیده ایم که دلالت بر

آیا امام صادق(ع) مضروب شدند یا مسموم که به شهادت رسیدند؟

پرسش:

 آیا امام صادق(ع) مضروب شدند یا مسموم که به شهادت رسیدند؟

پاسخ:

وقتی منصور دوانقی در سال 136 هجری به خلافت رسید و حکومت خود را تثبیت کرد، دوران اختناق شدید بر شیعیان شروع شد وی قصد داشت که همه شخصیت های برجسته خاندان علی (ع) را از سر راه خود بردارد به همین خاطر، بارها امام صادق (ع) را بحضور طلبیده و او را مورد بازجوئی قرار داد. تا اینکه بالاخره در سال 148 هـ ق بوسیله عامل خود در مدینه آن امام را مسموم و به شهادت رسانید.
امام صادق (ع) در سال 114 به امامت رسید. دوران امامت آن حضرت مصادف بود با اواخر حکومت امویان که در سال 132 به عمر آن پایان داده شد و اوایل حکومت عباسیان که از این تاریخ شروع شد.
در میان ائمه اطهار (ع) عصر امام صادق (ع) منحصر بفرد بوده. زیرا آن دوره از نظر سیاسی، دوران ضعف حکومت بنی امیه و قدرت بنی عباس بوده است با قدرت گرفتن بنی عباس، آنها از وجود مبارک امام صادق (ع) بیمناک بودند و در صدد

چرا به امام صادق(ع) صادق میگویند مگر نعوذبالله سایر ائمه صادق نبودند؟

پرسش:

چرا به امام صادق(ع) صادق میگویند مگر نعوذبالله سایر ائمه صادق نبودند؟

پاسخ:

امام جعفر بن محمد الصادق، ششمین امام و جانشین رسول خدا (ص) می باشد که خداوند متعال آن حضرت را به جانشینی رسولش برگزیده و رسول خدا (ص) طبق دستور الهی، دوازده جانشین خود را مشخص نمودند، که امام صادق (ع) پس از شهادت پدر بزرگوارشان امام باقر (ع) ، عهده دار مقام الهی امامت گردید.
ولادت آن حضرت در شهر مدینه سال 83ق بود و در شوال 148 در سن 65 سالگی به شهادت رسیده و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد و به مدت 34 سال امامت نمود.⁽¹⁾
یکی از لقب های مشهور آن حضرت، صادق می باشد که با نگاهی به روایات می توان گفت که این لقب را همانند مقام امامت، خداوند متعال به آن حضرت عطا نموده و رسول خدا (ص) از طریق وحی این خبر را داده بود چنان چه محمد بن مسلم روایت می کند که نزد امام باقر (ع) نشسته بودم که حضرت جعفر (ع) وارد شد... . امام باقر (ع) آن حضرت را بغل کرد و به سینه چسباند سپس به من فرمود: ای محمد! این امام تو بعد از من است، به او اقتدا کن و از او دانش فراگیر که به خدا قسم این همان صادق است که

با توجه به اینکه شیعیان ، پیروان علی(ع) هستند چرا امام صادق (ع) را بنیانگذار مذهب شیعه میدانند؟

پرسش:

با توجه به اینکه شیعیان ، پیروان علی(ع) هستند چرا امام صادق(ع) را بنیانگذار مذهب شیعه میدانند؟

پاسخ:

شیعه در اصطلاح به پیروان حضرت علی (ع) و خاندانش، و کسانی که معتقد به جانشینی بلا فصل آن حضرت بعد از پیامبر(ص)، و نصّ ولایت او در غدیرخم از طرف پیغمبر(ص) میباشند گفته میشود. این واژه در کلمات حضرت رسول(ص) و حضرت علی (ع) و دیگر امامان (ع) به کار رفته است. جابر بن عبد الله انصاری گوید:
«نزد پیغمبر بودم که علی از دور نمایان شد. پیغمبر(ص) فرمودند: سوگند به کسی که جانم در دست اوست این شخص و شیعیانش در قیامت رستگار خواهند بود.» و نیز از ابن عباس نقل است که گوید: وقتی آیة «انّ الذّین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هُم خیر البریّه» نازل شد، پیامبر(ص) به علی (ع) فرمود: مصداق این آیه تو و شیعیان تو میباشید که در قیامت خشنود خواهید بود و خداهم از شما راضی است»
در کتاب «تأسیس الشیعه» آمده است: «لفظ شیعه در روزگار پیامبر(ص) بوده است، چنانکه ابوحاتم در کتاب الزینة خود مینویسد: نخستین نامی که در اسلام به روزگار رسول خدا(ص) آشکار گردید شیعه بود و آن لقب چهار تن از صحابه بود:

آیا در اذان و اقامه رسول خدا(ص) و حضرت علی (ع) هم بر ولایت خود شهادت می دانند؟

پرسش:

آیا در اذان و اقامه رسول خدا(ص) و حضرت علی (ع) هم بر ولایت خود شهادت می دانند؟

پاسخ:

اذان در لغت به معنای اعلام است و در شریعت اسلام منظور از «اذان» کلمات مخصوصی است که قبل از نماز واجب یومیه گفته میشود. اقامه در لغت به معنای بر پا داشتن است و در شرع مقدس اسلام،‌ کلماتی است که بعد از اذان و قبل از هر نماز واجب یومیه گفته میشود. شاید از آن جهت که نمازگزار با گفتن «اقامه» خود را برای نیت نماز آماده میکند و با کسی حرف نمیزند و نماز را برپا مینماید، «اقامه» نامیده شده است.
مرحوم مجلسی در مورد تشریع اذان میگوید «بدان که همة شیعه اجماع دارند بر این مطلب که اذان از طریق وحی بر پیامبر رسیده است.»⁽¹⁾ روایاتی هم از ائمه اطهار ـ علیهالسلام ـ موجود است که این مطلب را ثابت میکنند. در حدیث صحیحی از امام محمد باقر ـ علیهالسلام ـ نقل شده است که فرمودند «وقتی پیامبر(ص) به معراج رفت و به «بیت المعمور» رسید وقت نماز شد، جبرئیل اذان و اقامه گفت و پیامبر(ص) به نماز ایستادند» در ادامه این حدیث امام باقر علیهالسلام ـ پس از بیان کیفیت اذان و اقامه فرموده: «پس پیامبر(ص) در زمین دستور داد که بلال اذانگو باشد او نیز تا هنگام وفات پیامبر اذان میگفت».⁽²⁾
بر اساس روایات متعدد مجموع جملات اذان و اقامه که بر پیامبر نازل شده است و پیامبر(ص) آنها را در اذان میگفتند، سی و پنج جمله (18 جمله اذان و 17 جمله اقامه) است.⁽³⁾

آیا دل بریدن ما از دنیا بخاطر خدا نبست به نسل های قبل که امکانات رفاهی کمتری داشتند اجر و قرب بیشتری ندارد؟

پرسش:

آیا دل بریدن ما از دنیا بخاطر خدا نبست به نسل های قبل که امکانات رفاهی کمتری داشتند اجر و قرب بیشتری ندارد؟

پاسخ:

جای تردید نیست که بر اثر پیشرفت دانش بشری، راه های دستیابی به لذایذ دنیا آسان تر شده و امکانات زندگی افزایش چشم گیری پیدا نموده و زرق و برق مواهب دل فریب دنیا، جلوه های بیشتری یافته است. اما عناصر اصلی که نقش اساسی در دنیا زدگی دارد، یک سلسله امور ثابت اند که قبلاً هم بوده و فعلاً هم هست و تغییر خاصی در جوهرة آنها ایجاد نشده است. مثلاً قدرت، شهرت، پول، زیبایی های گوناگون افراد که سبب جذب جنس مخالف می شود، غذاهای متنوع و لذیذ، حکمرانی و فرمانروایی بر مردم، فخر فروشی، تفوق طلبی و برتری جویی از دیگران و مانند آن. عناصر و عوامل اصلی دنیا زدگی است که قبلاً هم بوده، حالا هم است.
از سوی دیگر، غرایز نفسانی انسان ها و توهمات شیطانی و خواست های نفسانی که زمینة فریب خوردن انسان را فراهم می سازد، قبلاً هم بوده و فعلاً هم به همان صورت اول وجود دارد، مثل: شهوت، حسادت، کینه ورزی، خودخواهی، عجب، کبر، غرور و امثال آن که در وجود انسان های پیشین هم بوده و حال نیز به همان صورت وجود دارد و پیشرفتی و یا پس رفتی در آن پدید نیامده است.
با توجه به این مقدمه، به نظر می رسد،