چرا تا نیت نماز میکنیم همه فکرها و مشکلات زندگی به ذهن ما می آید که مانع حضور قلب میشود.راه حل این مشکل چیست؟

پرسش:

چرا تا نیت نماز میکنیم همه فکرها و مشکلات زندگی به ذهن ما می آید که مانع  حضور قلب میشود.راه حل این مشکل چیست؟

پاسخ:

در انسان به طور فطری دو گرایش عمده وجود دارد.

 یکی گرایش به سوی خوبی‌هاست و کمالات انسانی و دیگری میل به زشتی‌ها و انحرافات اخلاقی.

این دو گرایش همیشه در نهاد و سرشت انسان وجود دارند و دایم در حال درگیری و کشمکش می‌باشند. فطرت الهی انسان و نیز پیامبران و امامان ـ علیهم السّلام ـ زمینة گرایش انسان به سوی معنویت و سعادت را فراهم می‌سازند. امّا هوای نفس، حبّ دنیا و شیطان در تلاشند که انسان را از راه سعادت منحرف کنند. شیطان گرچه همیشه در کمین انسان است امّا در لحظاتی که انسان می‌خواهد با خدا رابطه برقرار کند یا کار خیری انجام دهد، بیشتر وارد فعالیت می‌شود و سعی می‌کند در آن لحظات حساس و معنوی ذهن انسان را به امور دنیوی مشغول کند. نماز خواندن یکی از آن موارد است. زمانی که انسان می‌خواهد نماز بخواند، شیاطین دور او را می‌گیرند تا نگذارند نماز برگزار شود. در قلب انسان وسوسه می‌کنند که هنوز زود است و برای نماز وقت زیادی مانده. فعلاً خسته‌ای قدری استراحت کن،‌الان گرسنه‌ای قدری غذا بخور، بعداً نماز را خواهی خواند. بعد از این که مشغول نماز شد و خواست نماز با حضور قلب بخواند، شیطان او را وسوسه می‌کند و توجه افراد را از نماز و اطاعت خدا منصرف می‌نماید، و به چیز دیگری مشغول می‌دارد. رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: وقتی بنده‌ای مشغول نماز و ذکر خدا می‌شود شیطان می‌آید و در قلب او وسوسه می‌کند و می‌گوید: به یاد فلان چیز باش، فکر فلان کار را بکن، این قدر وسوسه می‌کند تا انسان را از فکر نماز و یاد خدا بیرون ببرد و به شک اندازد به طوری که نداند چند رکعت نماز خوانده است».⁽¹⁾ در حدیث دیگر آمده است:

ازکجا بدانیم اعمالمان تا این لحظه عمرمان قبول درگاه احدیت واقع شده و آیا عاقبت به خیر می شویم. نکند در آخرین لحظه عمرمان عاقبت به شر شویم؟

پرسش :

ازکجا بدانیم اعمالمان تا این لحظه عمرمان قبول درگاه احدیت واقع شده و آیا عاقبت به خیر می شویم. نکند در آخرین لحظه عمرمان عاقبت به شر شویم؟

پاسخ:

نکته :
1.  معیارها و ملاک های گوناگونی در آیات کریمه قرآن و احادیث گرانقدر پیشوایان دین،برای عبادت صحیح و مقبول بیان شده است. دقت و تأمّل در این نکته ها اهمیت ظرافت و حساسیت مسأله را روشن می کند.
الف) نیت و انگیزه خالصانه. مهم ترین و اصلی ترین عامل پذیرش و شرافت یک عمل عبادی، انگیزه ای است که در باطن عمل نهفته است. اینکه فرد عامل برای چه آن عمل را انجام داده و با انجام آن به دنبال چه هدفی بوده بسیار مهم و اساسی است. آیا از روی عادت انجام داده است؟ آیا برای تظاهر و خود نمایی یا شهرت طلبی بوده؟ آیا به خاطر ترس از دوزخ یا به طمع بهشت عبادت کرده؟ و یا از سر عشق و سپاسگزاری به عبادت روی آورده است. این انگیزه ها برخی مانع از قبولی عمل اند و برخی دیگر از شرافت آن می کاهند. توجه به انگیزه عمل از آن رو مهم و قابل توجه است که اساسا ما از بسیاری از انگیزه های ناهشیار خویش بی خبریم و همین انگیزه های ناهشیار ما را به سوی انجام عملی و یا ترک عملی دیگر تحریک می کنند.

به عنوان مثال:

آیا می شود در عصر حاضر زندگی کرد و با نامحرم ارتباطی نداشت .آیا حضرت زهرا(س) الگویی برای همه نسل هاست که میفرمایند:«بهترین چیز برای زن آن است که نه او نامحرمی ببیند و نه نامحرم او را»

پرسش:

آیا می شود در عصر حاضر زندگی کرد و با نامحرم ارتباطی نداشت .آیا حضرت زهرا(س) الگویی برای همه نسل هاست که میفرمایند:«بهترین چیز برای زن آن است که نه او نامحرمی ببیند و نه نامحرم او را»

پاسخ:

مقدمه: احساس الگو خواهی فطری و درونی از یک سو و مشاهدة سیر تکاملی به کمال رسیدگان از دیگر سوی، انسان را وا می دارد تا برای رسیدن سریع تر به کمال مطلوب، روش و سیرة آن تکامل یافتگان را الگوی خویش سازد و تلاشی آگاهانه و هدف دار برای ایجاد هماهنگی و انسجام رفتاری با الگوهای خویش در پیش گیرد. حال باید توجه داشت که در این الگو خواهی نکاتی قابل توجه می باشد که بدون توجه به آنها الگو خواهی با مشکلات فراوانی روبرو خواهد شد.⁽¹⁾ ما در این جا به ذکر بعضی از نکات مهم که به این سؤال ربط دارد می پردازیم و در آخر حدیث حضرت فاطمه زهرا – سلام الله علیها – را توضیح می دهیم.

نکتة اول: تفکیک میان قالب و محتوای سیره هاالگو پذیری از معصومین – علیهم السلام – به دو صورت می تواند صورت پذیرد: مستقیم و غیر مستقیم. الگوپذیری مستقیم آن است که گفتار و رفتار آن بزرگواران را عیناً برنامه و راه و رسم زندگانی خویش قرار دهیم. در بسیاری از موارد گفتاری خاص یا رفتاری مشخص از ایشان با همان شکل و قالب رفتاری می تواند اسوه و الگوی ما قرار گیرد. برای نمونه می شنویم که حضرت زهرا – سلام الله علیها – در پس هر نماز واجب ذکر مخصوص داشتند. (34 مرتبه الله اکبر، 33 مرتبه الحمدلله، 33 مرتبه سبحان الله). ذکری که دستور آن را به عنوان هدیه ای عظیم از پدر بزرگوارشان دریافت کرده بودند و همواره بر آن مداومت می ورزیدند و به شیعیان خویش نیز توصیه می فرمودند. از این روی ما نیز به آن حضرت اقتدا می نماییم و همان ذکر را با همان ترتیب بعد از هر نماز واجب به عنوان با فضیلت ترین تعقیبات نماز می گوییم. چنین اقتدایی به آن بزرگوار، اسوه پذیری مستقیم خواهد بود.
اما الگو پذیری غیر مستقیم آن است که

کنترل چشم مهمترین عامل مبارزه با گناه است پس ما جوانان با این وضعیت بد حجابی در خیابان ها و تلویزیون و جامعه چه کنیم؟ آیا راه حلی برای این مشکل هست؟

پرسش :

کنترل چشم مهمترین عامل مبارزه با گناه است پس ما جوانان با این وضعیت بد حجابی در خیابان ها و تلویزیون  و جامعه چه کنیم؟ آیا راه حلی برای این مشکل هست؟

پاسخ:

دین مبین اسلام به تمام نیازهای غریزی و فطری انسان توجّه کرده و بهترین پاسخ ها را که هماهنگ با نیازها و رشد و کمال انسان است، با تمام شرایط و ابعادش برای او در نظر گرفته است. در اسلام تکلیفی وجود ندارد که انجامش غیرممکن باشد. نکته مهم این است که بایست همة دستورات را رعایت کرد. نه اینکه برخلاف دستورات اسلامی راهی را برویم بعد وقتی قدرت برگشت نبود بگوییم دستورات اسلام شدنی نیست.
حفظ نگاه یکی از احکام مترّقی اسلام، است که در روایات بهترین راه برای حفظ از انحراف جنسی محسوب شده است چشم دریچه حسّاسی است که اگر انسان مراقب نباشد، یک نگاه آلوده و نفوذ آن در دل، موجب انحراف جنسی می شود. به هر حال اوّلین خاکریز و سدّ عظیم حیا و عفت با همین نگاه های ساده، شکسته می شود. چه بسا یک نگاه طوفان بر پا بکند و موجب عشق های نامشروع شده و هزاران بلا و گرفتاری بدنبال خود بیاورد. از این روی اسلام معتقد است که باید روابط نامشروع از همین مرحلة نخست کنترل شود.
روانشناسان چشم را «جاسوس دل» معرفی کرده اند. ریشة بسیاری از مفاسد، درگیری ها و ازدواج های ناخواسته و تحمیلی ناشی از همین امر است. نگاه ها زمینه ساز دل بستن ها، بروز شیدائی ها و در نهایت رسوائی ها هستند. چشم می بیند، عاطفه تحریک می شود، آدمی را به حرکت در می آورد و آنگاه بیا و تماشا کن.
ز دست دیده و دل هر دو فریاد که هرچه دیده بیند دل کند یاد
مَثل کسی که

چرا بعضی زنان ایرانی با آن همه سابقه مذهبی و فرهنگ غنی ایرانی به سوی بد حجابی کشیده شده اند؟

پرسش :

چرا بعضی زنان ایرانی با آن همه سابقه مذهبی و فرهنگ غنی ایرانی به سوی بد حجابی کشیده شده اند؟

پاسخ:

مقام معظم رهبری :

از نظر غرب ، علت اینکه شما نباید توی چادر باشید ، نباید حجاب داشته باشید ، این نیست که آزاد باشید.

شما دارید می گویید من با حجاب هم آزادی دارم .

او چیز دیگری مد نظرش است ، زن را برای نوازش چشم مرد برای بهره وری نامشروع مرد ، می خواهند به شکل خاصی در جامعه ظاهر بشود .

این بزرگ ترین اهانت به زن است ، حالا ولو با چندین لفاف تعارف آمیز این را بپوشانند و اسم های دیگری رویش بگذارند.

مسألة بدحجابی زنان از پدیده های جدید اجتماعی نیست، بلکه از دیرباز این عنصر ضد اخلاقی در جامعه وجود داشته است، لکن در سال های اخیر و به ویژه سال های پس از دفاع مقدس به موازات تحولات اجتماعی و سرازیر شدن انواع محصولات فرهنگی بیگانه و تساهل و تسامح در مقولات فرهنگی، بدحجابی ابعاد تازهای به خود گرفته است.⁽¹⁾
در یک نگاه کلی، عوامل و زمینه های مؤثر بر رشد بدحجابی عبارتند از:

چرا بعضی ها ادعا میکنند که انقلاب اسلامی مانع پیشرفت همه جانبه زنان شده است ؟

پرسش:

چرا بعضی ها ادعا میکنند که انقلاب اسلامی مانع پیشرفت همه جانبه زنان شده است ؟

پاسخ:

زنان در طول 2500 سال مظلومیتی را بردوش می‌کشیدند که انقلاب اسلامی به ثمر نشست و با اعتماد به نفسی که به آنان بخشید موجب شد تا متوجّه خویشتن خویش شوند و آنان را قادر ساخت تا با حفظ اصول و ارزش‌های خود در عرصه‌های گوناگون حضور فعال و پویا داشته باشند. در همین راستا توجّه به نکات زیر ضروری است.
1. شریعت اسلامی هرگونه مشارکتی را که برای مردان قائل شده است برای زنان قائل نشده است و در اسلام محدودیت‌هایی برای زنان وجود دارد. که این محدودیت ها به دلیل تفاوت های جسمی و روحی مردان و زنان است. پس هر چند که اسلام در عرصه‌های مهمی زنان را مشارکت داده است لکن در مواردی مانند رهبری، مدیریت‌های کلان، قضاوت و... به دلیل توانائی های جسمی و روحی زنان محدودیت هایی قرار داده شده است. و طبق فرمایش مقام معظم رهبری «در بعضی از مشاغل منع اسلامی برای زنان وجود دارد.»⁽¹⁾
باید متذکر شد که محدودیت زنان در برخی مناصب در فقه اسلامی براساس مصالح و شرایط زنان بوده است شاید بتوان علّت برخی از محدودیت‌های حضور و مشارکت اجتماعی زنان را بدین شرح ذیل دانست:

اینکه بعضی ها حرم امام رضا (ع) را از کعبه بالاتر می دانند اشکال ندارد مانند این جمله:(از کعبه صفای این حرم بیشتر است)؟

پرسش:

اینکه بعضی ها حرم امام رضا (ع) را از کعبه بالاتر می دانند اشکال ندارد مانند این جمله:(از کعبه صفای این حرم بیشتر است)؟

پاسخ:

جایگاه و حرمت خانه کعبه بر هیچ مسلمانی پوشیده نیست، چرا که آیات و روایات زیادی به خوبی وصف این مکان مقدس و سرزمین وحی را بیان داشته است، و در اهمیت آن همین بس که هر ساله زائران و حاجیان زیادی از نقاط مختلف جهان عازم این سرزمین شده و به ندای معبود و معشوق حقیقی خود، لبیک گفته و قلوب خود را نورانی و مصفا می کنند.
از طرف دیگر قبور و حرم اهل بیت نبوی جایگاه خاص خود را داشته و به طور استمرار و دائم، پذیرای هزاران زائر دلداده و عاشق و محبّ بوده که حرم امن و شایسته ای برای مردم و زائرین می باشند و چه بسا که حرم ملکوتی امام رضا ـ علیه السلام ـ هر ساله و به هنگام برگشتن حاجیان حج تمتع و عمره مفرده، مورد باز دید و زیارت آنان شده و با تضرّع و دعا به درگاه خداوند متعال و دست توسل به دامن امن ولایت و کوی رضوی دل های نورانی خود را، پر نورتر می کنند.
بنابراین

از ولادت تا شهادت امام رضا (علیه السلام) در یک نگاه ؟

پرسش:

از ولادت تا شهادت امام رضا (علیه السلام) در یک نگاه ؟

پاسخ:

هشتمین خورشید فروزان آسمان امامت، حضرت «علی بن موسی الرضا ـ علیه السّلام ـ » طبق قول مشهور در یازدهم ذی القعده سال 148 هـ ق. در شهر مدینه دیده به جهان گشود.⁽¹⁾ مادر بزرگوار ایشان به اسامی متعددی خوانده می شدند. از جمله تکتم، خیزران⁽²⁾ نجمه خاتون،طاهره و ام البنین.⁽³⁾
دوران پیش از امامت ایشان نیز چون سایر ائمه ـ علیهم السلام ـ به واسطه اختناق و فشار حکومت خیلی روشن نیست. دوره ولادت، کودکی، نوجوانی و جوانی امام رضا ـ علیه السّلام ـ در شهر مدینه سپری شد. در خصوص ولادت این امام بزرگوار روایتی از نجمه مادر آن حضرت در کتب تاریخی بیان شده است. ایشان می فرماید: «بعد از این که فرزندم علی متولد شد، دو دست خویش را به زمین گذارده بود و در حالی که سرش را به سوی آسمان بلند کرده بود لب های مبارکش را تکان می داد. گویی با خدای خویش سخنی داشت. پدرش امام موسی کاظم ـ علیه السّلام ـ نوزاد را در آغوش گرفت و به من گفت: ای نجمه این کرامت الهی بر تو مبارک باشد. سپس حضرت در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفتند. و با آب فرات کام آن حضرت را برداشته و سپس فرزند را به من برگرداندند.⁽⁴⁾

بر زیارت حضرت معصومه(س) چقدر تاکید شده؟ و آیا این رسم ما ایرانیان که ابتدا به زیارت حضرت معصومه(س) میرویم بعد به زیارت امام رضا(ع) دارای منشاء روایی است .و آیا تاثیری در قبولی زیارت دارد؟

پرسش:

بر زیارت حضرت معصومه(س) چقدر تاکید شده؟ و آیا این رسم ما ایرانیان که ابتدا به زیارت حضرت معصومه(س) میرویم بعد به زیارت امام رضا(ع) دارای منشاء روایی است .و آیا تاثیری در قبولی زیارت دارد؟

پاسخ:

از نکات شایان دقت در مورد حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ این است که بعد از زیارت چهارده معصوم ـ علیهم السلام ـ برای زیارت هیچ‌ یک از انبیاء و اولیاء، در حدّ زیارت حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ تحریص و ترغیب و تشویق نشده است.
در روایات صحیحه از سه معصوم برای زیارت آن حضرت ترغیب و تشویق رسیده است. جالب‌تر این که برخی از این روایات پیش از ولادت آن شفیعة محشر صدور یافته است، و در برخی از آنها تصریح شده که به هنگام صدور آن روایت از حضرت امام صادق ـ علیه السّلام ـ هنوز حضرت موسی بن جعفر، یعنی پدر حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ دیده به جهان نگشوده بود.⁽¹⁾
پاداش زیارت حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ از زبان سه معصوم بهشت تعیین شده و تعبیرات ارزشمندی چون:

باتوجه به اینکه ازدواج امری واجب نیست ، پس چرا پیغمبر اکرم (ص) می فرماید :«هر کس ازدواج نکند از ما نیست» ؟

پرسش:

باتوجه به اینکه ازدواج امری واجب نیست ، پس چرا پیغمبر اکرم (ص) می فرماید :«هر کس ازدواج نکند از ما نیست» ؟

پاسخ:

ازدواج گرچه عملی نیکو و خداپسندانه است، امری واجب نیست بلکه مستحب و به عبارت دقیق تر مستحّب موکّد است. یعنی مستحبی که بسیار بر انجام آن تاکید شده است. و این گونه احادیث از پیامبر و خاندان پاکش ـ علیهم السلام ـ نیز در واقع بیانگر این تاکید می باشند.
اما حدیثی که از پیامبر نقل شده و مشهور هم هست، این چنین است: «النکاح سنّتی فمن رغب عن سنّتی فلیس منّی»⁽¹⁾ ازدواج سنّت من است پس هر که از سنّت من، روگرداند از من نیست. معنای درست حدیث این است که: «... هر که از سنّت من روی گرداند و آن را بد انگارد از من نیست.» و نه «هر که سنّت مرا انجام ندهد». پس ممکن است کسی