وقایع و روایت مکتوب روز عاشورا چطور به ما رسید چون یاران امام حسین(ع) که شهید شدند و زنان هم در خیمه بودند؟

پرسش:

وقایع و روایت مکتوب روز عاشورا چطور به ما رسید چون یاران امام حسین(ع) که شهید شدند و زنان هم در خیمه بودند؟

پاسخ:

بعد از حادثه کربلا، گروهی از افرادی که در واقعه کربلا حاضر بودند، حوادث و کارهایی که در آن مکان رخ داده بود و جنگ‌ها و شهادت‌هایی که در آن سرزمین اتفاق افتاده بود، را برای دیگران نقل می کردند و آنان هم این حوادث را برای دیگر افراد روایت می‌کردند، مثل نقل سایر جنگ‌هایی که در صدر اسلام رخ داده است. نیز به همین صورت به آگاهی دیگران می‌رسید، این روش در نقل حوادث عاشورا، ادامه داشت تا این که در اوائل قرن دوم هجری،

چرا در بین ماه های قمری فقط دهم محرم را عاشورا می گویند؟

پرسش:

چرا در بین ماه های قمری فقط دهم محرم را عاشورا می گویند؟

پاسخ:

اطلاق کلمه «عاشورا» بر دهم ماه محرم، پس از به شهادت رسیدن حضرت امام حسین و یاران آن حضرت، صورت پذیرفته است و در دوره پیش از اسلام بر دهم ماه محرم عاشورانمیگفتند.کاروان اباعبدالله الحسین علیه السلام در روز دوم محرم به سرزمین مقدس کربلا فرود آمد و تا روز عاشورا در آن سرزمین بودند به لحاظ آن که حوادث مهم کربلا در روز نهم و دهم ماه محرم الحرام اتفاق افتاد این دو روز را برجسته تر نموده و به نام تاسوعا و عاشورا یعنی روز نهم و دهم محرم الحرام نامیدند.
ابن اثیر در کتاب «نهایه» میگوید: «عاشورا یک اسم اسلامی است» و ابن درید میگوید: «عاشورا یک اسم اسلامی» است و در دوره جاهلیت به این نام معروف نبود، (1).
در «مجمع البحرین» نیز آمده است: «عاشورا یک اسم اسلامی است» آنچه پیش از

آیا قضیه برگرداندن آب به آب توسط حضرت عباس صحت دارد و چه کسی در آن لحظه ایشان را دیده است؟

پرسش :

آیا قضیه برگرداندن آب به آب توسط حضرت عباس(ع) صحت دارد و چه کسی در آن لحظه ایشان را دیده است؟

پاسخ :

در منابع و نوشته های متاخران موضوع سقایی عباس بن علی به شکل پر رنگی مطرح گشته است ،همین طور مسئله آب نخوردن حضرت ابوالفضل العباس. مرحوم شیخ عباس قمی نیز آن را نقل نموده اند. اما می توان منشا آن را گفتار مرحوم مجلسی دانست که می فرمایند:
فی بعض تألیفات أصحابنا أن العباس لما رأى وحدته أتى أخاه و قال یا أخی هل من رخصة فبکى الحسین بکاء شدیدا ثم قال یا أَخِی أَنْتَ صَاحِبُ لِوَائِی وَ إِذَا مَضَیْتَ تَفَرَّقَ عَسْکَرِی .فَقَالَ الْعَبَّاسُ قَدْ ضَاقَ صَدْرِی وَ سَئِمْتُ مِنَ الْحَیَاةِ وَ أُرِیدُ أَنْ أَطْلُبَ ثَأْرِی مِنْ هَؤُلَاءِ الْمُنَافِقِینَ. َقَالَ الْحُسَیْنُ فَاطْلُبْ لِهَؤُلَاءِ الْأَطْفَالِ قَلِیلًا مِنَ الْمَاء ؛ .... فلما أراد أن یشرب غرفة من الماء ذکر عطش الحسین و أهل بیته فرمى الماء و ملأ القربة.

در برخی از تالیفات شیعه است که عباس بن علی هنگامی که

آیا حضرت علی اکبر(ع) از امام سجاد(ع) هم که امام معصوم بوده به پیغمبر(ص) شبیه تر بوده اند؟

پرسش:

آیا حضرت علی اکبر(ع) از امام سجاد(ع)  هم که امام معصوم بوده به پیغمبر(ص) شبیه تر بوده اند؟

پاسخ:

امام حسین ـ علیه السّلام ـ شش فرزند داشت یکی از آنها علی بود که در کربلا شهید شد، نام مادر علی لیلی دختر ابی مرّه بن عروة بن مسعود ثقفی بوده است.[1] او در اوائل خلافت عثمان بن عفان متولد گردید از جدش علی ـ علیه السّلام ـ حدیث نقل کرده است ولی شیخ مفید اظهار داشته او پس از شهادت جدش علی متولد شده (42 هـ) ابوالفرج گفته است معاویه روزی پرسید سزاوارترین مردم به خلافت چه کسی می باشد گفتند تو، گفت نه سزاوارترین مردم بر خلافت علی بن الحسین است ........[2] کنیه اش ابوالحسن و ملقب به اکبر می باشد، چون بزرگترین فرزند امام حسین ـ علیه السّلام ـ بود لذا به این لقب، ملقب

چطور ما حضرت علی اصغر(ع) را با اینکه فقط یک نوزاد است باب الحوائج میدانیم؟

پرسش:

چطور ما حضرت علی اصغر(ع) را با اینکه فقط یک نوزاد است باب الحوائج میدانیم؟

پاسخ:

معنای باب الحوائج تقریبا همان معنای لغوی آن می باشد. یعنی درب و راه و مسیر حاجات و البته خاصیتش دو طرفه است، یعنی دقیقا مانند درب خانه که هم از آن داخل می شوند و هم خارج می شوند.
باب الحوائج نیز، هم برای طلب حاجات است و هم برای دادن حاجت. از آنجا که برخی از بزرگان و اولیای دین وسیله و عامل مشکل زدائی در پیشگاه خدا می باشند و از مقربان درگاه الهی هستند به آنان باب الحوائج گفته می شود. زیرا وسیله ارتباطی با خدا و واسطه فیض الهی هستند در قرآن کریم آمده است «کیست آن که جز به اذن او در محضرش وساطت و شفاعت کند».⁽¹⁾
پس باب الحوائج بودن به

چرا شیعیان فقط در بین اهل بیت به عزاداری امام حسین(ع) اینقدر اهمیت می دهند؟

پرسش:

چرا شیعیان فقط در بین اهل بیت به عزاداری امام حسین(ع) اینقدر اهمیت می دهند؟

پاسخ:

اولا :این طور نیست که فقط برای سید الشهدا (ع)عزاداری بر پا شود و برای سایر امامان مراسم عزاداری نباشد، بلکه برای آن ها هم هست، منتهی کم تر. برای عزاداری هر کدام از آنان اجر و پاداش فراوان وارد شده است . از امام صادق(ع) در باره عزاداری امام حسین و سایر امامان نقل شده است :
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لَنَا الْمُغْتَمِّ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ لِأَمْرِنَا عِبَادَةٌ وَ کِتْمَانُهُ لِسِرِّنَا جِهَادٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ قَالَ لِی مُحَمَّدُ بْنُ سَعِیدٍ اکْتُبْ هَذَا بِالذَّهَبِ فَمَا کَتَبْتَ شَیْئاً أَحْسَنَ مِنْهُ (1) ؛
نفس کسی که برای ما اندوهناک باشد، تسبیح و هم و غم او به خاطر ما عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خدا است .
امام علی با آن همه فداکاری و از جان گذشتگی در راه اسلام بعد از

چطور یک قطره اشک بر امام حسین(ع) قدرت پاک کردن گناهان آینده و گذشته ما را دارد؟

پرسش:

چطور یک قطره اشک بر امام حسین(ع) قدرت پاک کردن گناهان آینده و گذشته ما را دارد؟

پاسخ:

روایات به این مضمون در باره گریه بر اباعبد الله و زیارت امامان معصوم و بعض اعمال مستحبی و .... وارد شده است که دلالت دارد این اعمال ثواب فراوان داشته و باعث آمرزش گناهان می شود؛اما اولا این وعده ها اجمالی است و قید و شرط آنها در روایات دیگر به صراحت و بارها ذکر شده است. مثلا آیه شریفه می فرماید:إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقین‏"(1) خدا فقط از باتقوایان می پذیرد.
این آیه قید عامی را به همه عبادات و اعمال ما می زند و آن "رعایت تقوا " است. خدا در ای آیه با حصر "انما" اعلام می کند که فقط از باتقوا ها می پذیرد؛ بنا بر این اگر کسی تقوا سرلوحه اعمالش نباشد و به اندازه آب، دردی از او دوا نخواهد کرد.
پس این وعده ها اجمالی است و

معمولا بیشتر سربازها به فرمانده خود وفادار هستند پس چرا حر با سپاهش به امام حسین(ع) نپیوست؟

پرسش:

معمولا بیشتر سربازها به فرمانده خود وفادار هستند پس چرا حر با سپاهش به امام حسین(ع) نپیوست؟

پاسخ:

حر بسیار با شخصیت و از بزرگ ترین سرداران سپاه دشمن بود, به حدّى که نامزد امیرى کلّ سپاه کربلا بود. اگر مى پرسیدند بعد از عمر بن سعد شخصیت دوم در این لشکر کیست , به طور حتم به حر اشاره مى کردند.براى شخصیت داشتن او همین بس که اولین فرماندهى است که با هزار سوار مأمور دستگیرى امام علیه السلام و بردن حضرت نزد عبیدالله بن زیاد است .(1)
به علاوه انسان سلیم النفسى بود که

چرا اینقدر بر گریه اباعبدالله و مصیبت ایشان تاکید شده است تا حدی که گاهی فکر میکنیم این امر بر شیعیان واجب است؟

پرسش:

چرا اینقدر بر گریه اباعبدالله و مصیبت ایشان تاکید شده است تا حدی که گاهی فکر میکنیم این امر بر شیعیان واجب است؟

پاسخ:

گریه و اشک برای امام حسین (ع) دارای اجر و قرب بالایی است تا آن حد که  پیامبر اکرم (ص) و امامان (علیهم السّلام) کسی که آمادگی گریه کردن را ندارد به تباکی (خود را به گریه درآوردن) دعوت کرده‌اند تا یاد امام حسین (ع) در همه قرون و اعصار در خاطره‌ها زنده بماند.
اجر و مزد گریه برای آن حضرت بسیار عظیم و بزرگ است و خداوند خود ضامن آن می‌باشد.
خود حضرت امام حسین (ع) می فرماید: أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا اسْتَعْبَرَ ؛ (1) من کشته اشکم و هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر آن

دلیل توجه ویژه به عزاداری اباعبدالله نسبت به سایر ائمه چیست؟

پرسش:

دلیل توجه ویژه به عزاداری اباعبدالله نسبت به سایر ائمه چیست؟

پاسخ:

توجه بیشتر به عزادارى امام حسین میان شیعیان مى‏تواند به جهت عوامل زیر باشد:
1- اوج مظلومیت:
همه امامان مظلوم بودند و دشمنان به آنان ستم‏ها روا داشته و ایشان را به شهادت ‏رساندند؛ از این رو شیعیان براى آنان عزادارى مى‏کنند؛ ولى جنایاتى که در حادثه کربلا شکل گرفت سابقه ندارد،(1) و مظلومیت امام حسین علیه السلام و خیانت مخالفان، در اوج قرار دارد، زیرا کسانى که سال‏ها از یاران امیرمؤمنان بودند و در رکاب او با دشمنان جنگیدند، با دعوت فرزندش حسین، اعلام وفادارى نموده و سپس آنان در کربلا او و یارانش را با فجیع‏ ترین وضع به شهادت رساندند. نیز خاندان امام حسین علیه السلام را به اسارت برده و نسبت به آن‏ها، اهانت‏هاى بى شمارى انجام دادند؛ از این رو در زیارت عاشورا از شهادت امام حسین علیه السلام به عنوان