فلسفه‌ی حرمت رابطة دختر و پسر در اسلام چیست؟ نوع واکنش ما با نامحرم ؟ آیا شوخی با نامحرم اشکال دارد؟

پرسش:

فلسفه‌ی حرمت رابطه دختر و پسر در اسلام چیست؟ و در برابر این رابطه‌ها چگونه می‌توان واکنش مثبت داشت؟ و آیا در محیط های تحصیلی شوخی با نامحرم بدون شهوت اشکال دارد یا نه؟

پاسخ:

از آن‌جا که تعداد زیادی از افراد جامعه را نسل جوان تشکیل می‌دهند، دشمنان این کشور، با تهاجم فرهنگی و توطئه‌های گوناگون، جوانان را مورد هدف قرار داده‌اند تا بتوانند با سرگرم نمودن ایشان به مسائل پوچ و بی‌اساس، نشاط، نوآوری و کارآمدی آنان را از بین برده وکشور را از این سرمایه‌های گرانبها محروم نمایند.
مسأله‌ی ارتباط دختر و پسر نیز، به گونه‌ای که در جامعه‌ی ما مطرح است، بی‌ارتباط با مطالب یاد شده نمی‌باشد. البته این مسأله از زوایای مختلفی قابل ارزیابی است که در آغاز این بحث، به دو نکته‌ی مهم آن اشاره می‌کنیم:
نکته‌ی اول: ایّام جوانی، دوره‌ی شور احساسات، شوق جنسی و نشاط جسمی است. با بیدار شدن قوای مختلف جسمی، توجه به مسائل عاطفی و جذّابیت‌های ظاهری جنس مخالف زیادتر می‌شود. این بلوغ طبیعی، در پیدایش دوستی‌ها و روابط دختر و پسر تأثیر به سزایی دارد.
نکته دوم: همه‌ی ما معتقدیم که

آیا جوانان در زمان ما از نظر معنوی و اخلاقی نسبت به جوانان زمان جنگ و اول انقلاب بالاترند یا پائین تر؟(خیلی ها میگن جوانان قدیمی بهتر بودند)

پرسش:

آیا جوانان در زمان ما از نظر معنوی و اخلاقی نسبت به جوانان زمان جنگ و اول انقلاب بالاترند یا پائین تر؟ (خیلی ها سیاه نمائی می کنند و می گویند در زمان گذشته مردم دین دارتر بودند آیا این حرف ها درست است؟).

پاسخ:

جوانی، یک پدیدة درخشان و یک فصل بی بدیل و بی نظیر از زندگی هر انسانی است، در هر کشوری که به مسأله جوان و جوانان، آن چنان که حق این مطلب است، درست رسیدگی شود، آن کشور در راه پیشرفت، موفقیت های بزرگی به دست خواهد آورد. اگر کشوری مثل کشورما باشد (که جمعیت جوان، یک نسبت عظیم از جمعیت کل کشور را تشکیل می دهد) این قضیه اهمیت بیشتری پیدا می کند.
پاسخ به سؤال فوق را با مروری بر سخنان رهبری در دیدار با جوانان و برخی آمارها پی می گیریم.
مقام معظم رهبری در یکی از سخنان خویش در رابطه با این مطلبی که در سؤال آمده است فرمودند: برخی عناصر تلاش می کنند ذائقه جوانان امروز را عوض کنند و آنان را متفاوت با جوانان دیروز نشان دهند، جوان در هر مقطعی از تاریخ آرمان خواه، عدالت طلب و دارای نشاط و انرژی فراوان است و نسل سوم انقلاب نیز با توجه به همین ویژگی های ذاتی راه عدالت طلبانه جوانان دیروز را ادامه خواهد داد.⁽¹⁾ و در مقایسه بین نسل

آیا بین عشق به معبود و عشق به بنده ارتباطی هست؟آیا با رابطه جنسی مشروع از خدا غافل نمیشویم؟

پرسش:

آیا بین عشق به معبود و عشق به بنده ارتباطی هست؟ آیا می شود هم عاشق خدا بود و هم عاشق شوهر، آیا بین ازدواج و برای خدا بودن تضاد نیست، زیرا که ازدواج دل مشغولی به وجود می آورد؟ چگونه بین رابطه جنسی مشروع و بنده ای خدایی بودن ارتباط برقرار می شود زیرا که رابطه جنسی اوج لذت بودن و فراموشی خدا را در پی دارد؟

پاسخ:

معنای عشق: واژه «عشق» مشتق از «عشقه» به معنای میل مفرط است. «عشقه» گیاهی است که هرگاه به دور درخت میپیچد آب آن را میخورد. در نتیجه درخت زرد شده، کم کم میخشکد. امّا در اصطلاح، «عشق» عبارت است از: «محبت شدید و قوی». به عبارت دیگر، عشق مرتبه عالی محبت است. عشق حقیقی نیز عبارت است از قرار گرفتن موجودی کمال جو به نام انسان در جاذبه کمال مطلق، یعنی خداوند متعال، پروردگاری که جمیل مطلق، بینیاز، یگانه، دانای اسرار، توانا، قاهر و... معشوق است که همه، رو به سوی او دارند و او را میطلبند.
انسان به طور طبیعی و فطری وقتی به بلوغ می رسد، در درون خود احساس نیاز به رابطه با جنس مخالف پیدا می کند. این احساس که گاهی بسیار شدید است برخواسته از غریزه جنسی و از آثار روانی آن است. خداوند این احساس را در وجود آدمی قرار داده و آن را چنان قوی کرده تا بتواند پسران و دختران بالغ را از علاقه های خانوادگی جدا کند و به وصال یکدیگر

آیا در اسلام عشق(به معنای امروزی)هست؟ اگه نیست چرا خدا آن را آفرید و در جان ما گذاشت؟

پرسش:

آیا در اسلام عشق به معنای امروزی وجود دارد و آیا خداوند می پسندد که دو بنده اسیر یکدیگر شوند؟ اگر جواب منفی است چرا عشق را در وجود انسان نهاد؟

پاسخ:

اقسام عشق1. عشق حقیقی (عشق انسان به خدا): اساساً عشق حقیقی همیشه متوجه نوعی از کمال است. انسان هرگز عاشق عدم و کمبودها نمی شود بلکه همواره دنبال هستی و کمال است و به همین دلیل آن کسی که هستی و کمالش از همه برتر است از همه کس به عشق ورزیدن سزاوارتر می باشد (عشق به کمال مطلق یعنی خداوند تبارک و تعالی) این عشق در حقیقت عشق انسان به خداست.⁽¹⁾
2. عشق مجازی ( انسان به انسان): در این عشق، عاشق متوجه سیرت و کمال و صفات معنوی معشوق است و چون این صفات مثبت و معنوی از معشوق صادر می شود عاشق به او علاقة وافر پیدا می کند

تک فرزندی خوب یا بد؟(نظر اسلام)

پرسش:

آیا اسلام و دین ما تک فرزندی را قبول دارد یا خیر؟ تک فرزندی چه معایبی و چه محاسنی دارد؟ لطفاً با توضیح کامل و معرفی کتاب.

پاسخ:

مقدمه

یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که جامعه ایران با آن دست به گریبان بوده، رشد بی رویه و نامتناسب جمعیت است. افزایش زاد و ولد از یک سو و محدودیت امکانات مالی و رفاهی از سوی دیگر اشکالات بسیار زیادی را در قلمرو اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی برای جامعة ایران به وجود آورده است. از این رو بحث کنترل جمعیت در ایران به یکی از مباحث روز تبدیل شده باعث تصمیم‌گیری دولتمردان در این مورد شده است.
از طرف دیگر اکثریت مردم ایران خواهان آن هستند که امور اجتماعی خود را به گونه‌ای تنظیم کنند که با قوانین و موازین اسلامی هماهنگ باشد. به همین خاطر مباحث مربوط به کنترل جمعیت یکی از مهم‌ترین بحث‌های فقهی محسوب می‌شود.
قبل از پاسخ به سؤال شما، موضوع کنترل جمعیت را از دیدگاه اسلام بررسی می‌کنیم.

کثرت اولاد از دیدگاه روایات از پیغمبر اکرم و ائمه ـ علیهم السّلام ـ مکرر روایت شده که پیروان خود را به ازدیاد نسل و افزایش جمعیت تشویق فرموده اند. در زیر به برخی از آن روایات اشاره می‌کنیم و به بررسی اجمالی آن می‌پردازیم.

بعضی میگویند تا حال داری عبادت کن و بعضی میگویند سختی عبادت را بچش بالاخره کدام درست است؟

 

پرسش:

از طرفی میگویند تا مقداری که حال داری به عبادت مشغول شوید تا به عبادت بیرغبت نشوی و از طرف دیگر گفته میشود سختی عبادت را به خود بچشان و بر خود هموار کن تا عادت کنی این دو چگونه قابل جمع است؟

پاسخ:

در رابطه با این پرسش باید بگوئیم، که ظاهراً این دو فراز با هم منافات دارند ، اما با تأمل در روایات قابل جمع هستند.

کیفیت جمع:طبق احادیث مختلف ما باید نسبت به واجبات خود جدیّت به خرج دهیم و به هیچ وجه در انجام آنها کوتاهی نکنیم. واجبات مشقت و سختی خاصی دارند که این امور تشریعی در کنار امور تکوینی دیگر مثل سختیهای زندگی و بلاها برای پرورش انسان قرار داده شده است⁽¹⁾. بنابراین در واجبات و فرائض نباید کوتاهی کنیم. البته میتوان با بینش افزایی(مانند مطالعه کتابهائی دینی اعم از اعتقادی و اخلاقی) و همنشینی با صالحان و مطالعه حالات عرفا و اذکار عمومی که مثلا در مفاتیح الجنان بیان شده، کاری کرد که مناجات و عبادات به طور کلی برای انسان شیرین گردد.

ماه مبارک رجب، فصل و بهار معنویت است که تا عید فطر ادامه دارد.

 

ماه مبارک رجب، فصل و بهار معنویت است که تا عید فطر ادامه دارد.

 سه ماه رجب، شعبان ، رمضان ایام کشت معنویت در دل انسان است. مزرعه دل را باید کاشت.

 

دل انسان با زیباییها و حسن اخلاقی و عمل صالح و یاد خدا کاشته شود. «وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذی خَبُثَ لا یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِداً کَذلِکَ نُصَرِّفُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ»

سرزمین پاکیزه گیاهش به فرمان پروردگار مى‏روید امّا سرزمینهاى بد طینت (و شوره‏زار)، جز گیاه ناچیز و بى‏ارزش، از آن نمى‏روید این گونه آیات (خود) را براى آنها که شکرگزارند، بیان مى‏کنیم!

 

بلد طیب یعنی دلهای پاک؛ که قرآن در قالب تمثیل بیان می‎کند و غیرمحسوس را به محسوس مثال می‎زند.

ثواب روزه ماه رجب المرجب

سوال:

در روایتی شنیدم که اگر کسی 30 روز کامل از ماه رجب را روزه بگیرد 40 میلیون شهر از زر در بهشت پاداشش خواهد بود، اکثر افرادی که 30 روز روزه می گیرند دنبال زر و زیور نیستند پس چرا اینگونه پاداش قرار داده اند، فایده اش چیست؟

پاسخ:

هدف اصلی از خلقت انسان، عبادت و بندگی خداوند در نتیجه رسیدن به سعادت و کمال است. با کمی توجه و بالا بردن آگاهی، به این نکته خواهیم رسید که این همه عبادات مثل نماز و روزه و... به خاطر خود انسان و رشد و تکامل و دست یابی به خوشبختی و سعادت اوست. انسان با این عبادات روز به روز به پاکی و نزدیکی به خداوند متعال نایل می شود.
اما خداوند متعال به خاطر دو هدف دیگر برای چنین عبادت هایی ثوابهای دنیوی و اخروی قرار داده است: اولا می خواهد بندگان پاکش به لذت بیشتر برسند و ثانیا به خاطر اینکه انسانها از نظر ایمان و عمل صالح در طبقات گوناگون قرار دارند و این پاداش ها به خاطر برانگیختگی برخی افراد است:

لزوم اشاره با دست در دعای ماه رجب...

سوال:

امام صادق ـ علیه السلام ـ هنگام خواندن دعای ماه رجب دست به محاسن میگرفتند و دست دیگر را با اشاره تکان میدادند. چه لزومی دارد که امروز پس از گذشت 13 قرن ما هم هنگام دعای مخصوص ماه رجب همان حرکات را انجام دهیم

پاسخ:

در پاسخ این سوال لازم است به چند نکته اشاره شود:
اولا: جریان صدور این دعا به این شکل می باشد: سید ابن طاووس می‌گوید: محمد بن ذکوان معروف به سجاد نقل کرده که از حضرت امام صادق ـ علیه السلام ـ درخواست نمودم که برای ماه رجب دعایی را به من تعلیم دهند. حضرت دعایی را خوانده و در آخر محاسن شریف خود را با دست چپ گرفت و در حالی که انگشت سبّابه دست راست خود را حرکت می‌داد، می‌فرمود:
«یا ذالجلال و اکرام یا ذالنعماء، والجود یا ذا المنّ و الطول حرّمُ شَیْبتی علی النار».⁽¹⁾ ای خدایی که صاحب جلال، جمال، نعمت، جود، منت و احسان هستی، موی سفیدم را از آتش حفظ نما.
ثانیاً: در متن دعا، بعد و یا قبل از آن، امام صادق (ع) نفرموده است که در آن حالت مخصوص آن دعا را بخوانید، پس می توان آن دعا را بدون آن حالت نیز خوانده و به ثواب آن رسید.