پرسش:
چرا امام جواد (ع) و امام حسن (ع) زنان ناصالحی گرفتند که منجر به شهادت آنان شود درصورتی که در قرآن به گرفتن زن صالح برای صالحان تاکید شده است؟
پاسخ:
آیه 26 سوره نور :
لْخَبیثاتُ لِلْخَبیثینَ وَ الْخَبیثُونَ لِلْخَبیثاتِ وَ الطَّیِّباتُ
لِلطَّیِّبینَ وَ الطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ أُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا
یَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریم
زنان ناپاک براى مردان ناپاک و مردان ناپاک براى زنان ناپاک و زنان پاک
براى مردان پاک و مردان پاک براى زنان پاک. آنها از آنچه در بارهشان
مىگویند منزهند. آمرزش و رزق نیکو براى آنهاست.
بر اساس قاعده کلی و اصل جامعه شناختی درست است که همه جا، همنوعان
سراغ همنوعان می روند و هر گروه و دسته ای با هم سنخ خود، گرم و صمیمی اند. و هم
چنین ضرب المثل عربی است: «السنخیة علّة الانضمام» هم نوعی و هم سخنی سبب همگرائی
می گردد. ولی اصل اجتماعی و قانون عمومی یک مطلب است، و جواز شرعی ازدواج و منع آن
که در آیه شریفه مطرح شده آمده است، چیزی دیگری است. به همین جهت لازم است که بررسی
شود، مراد آیه دقیقا چه است و آیا ازدواج برخی پیامبران و امامان مصداق ازدواج منهی
در آیه است و یا خیر.
بنابراین،
