پاسخ کده

پاسخ به شبهات با گارانتی

پاسخ کده

پاسخ به شبهات با گارانتی

چرا امام حسین(ع) کمک فرشتگان و جنیان را رد کردند؟

چهارشنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۵، ۱۱:۱۵ ب.ظ

پرسش:

چرا امام حسین(ع) کمک فرشتگان و جنیان را رد کردند؟

پاسخ:

یاری رساندن ملائکه و جنیان و یا هر چیز دیگری از طرف خداوند برای انبیا هم بوده است؛ خداوند در قرآن به پیامبر (ص) می فرماید: (به خاطر بیاورید) زمانى را (که از شدت ناراحتى در میدان بدر) از پروردگارتان تقاضاى کمک مى‏کردید و او تقاضاى شما را پذیرفت (و گفت) من شما را با یک هزار از فرشتگان که پشت سر هم فرود مى‏آیند یارى مى‏کنم‏.

برخی از دلایل مهمی که امام حسین (ع) این یاری و کمک را نپذیرفت، عبارت اند از: منحصر بودن اصلاح امت پیامبر اکرم (ص) در آن شرایط بحرانی به شهادت، اشتیاق لقای الاهی، مقدر بودن شهادت برای آن حضرت، بودن شهادت نزد آن حضرت به عنوان گرامی ترین و زیباترین مرگ و انجام این مأموریت الاهی به صورت طبیعی.

باید بگوییم که امامان علیه السلام از امدادهای الهى برخوردار بوده اند، اما جز به ضرورت از آن استفاده نمى کردند و بنابراین بوده که به صورت عالى و طبیعی، امور را حل و فصل نمایند، ثانیاً در جریان واقعة کربلا با وجود اعلام آمادگى فرشتگان و جنیان، حضرت به خاطر مصالحى آن را نپذیرفتند. امام صادق علیه السلام مى فرماید: «چهار هزار فرشته به زمین آمدند تا همراه با امام حسین علیه السلام جهاد کنند اما حضرت به آنها اجازة‌ جنگ نداد».(1)
دلیل عدم پذیرش حضرت از امدادهاى غیبی، گشودن باب امتحان بین مردم و اتمام حجت و درس شهادت و ایثار به شیعیان و بیمه کردن اسلام براى همیشه بوده. اگر صحنة عاشورا به وقوع نمى پیوست، چهرة افرادى چون شمر و یزید و عمر سعد پدیدار نمى گردید، از طرفی جوهرة شخصیتى افرادى چون: حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه بر ملا نمى شد. تقدیر الهى بر این تعلق گرفته بود که آیین محمدی(ص) با خون حسین و یارانش جاودانه گردد و باقى بماند: «حسین منى و أنا مِن حسین» ناظر به این معنى است و امام حسین علیه السلام راضى به قضا و قدر الهى و تسلیم امر پروردگار است و همان را در جریان کربلا به فعلیت در آورد.
ثالثاً قدرت وِلایى حضرت کم تر از نیروى فرشتگان و جنیان نیست. حضرت مى توانست با اذن پروردگار و با یک اشاره و با استفاده از ولایت تکوینی،‌ به آسانى بر دشمن پیروز گردد، اما تقدیر چیز دیگر بود.
امام صادق علیه السلام فرمود:‌«وقتى امام حسین علیه السلام از مدینه بیرون رفت، بسیارى از ملائکه با وسائل جنگى خدمت حضرت آمدند و سلام کردند و گفتند: اى حجت خدا بر جمیع خلایق، بعد از جدّ و پدر و برادر خود. حق تعالى توسط ما جدّ تو را در موارد بسیار یارى کرد. اکنون ما را به یارى تو فرستاده است. حضرت فرمود:‌وعده گاه ما و شما موضعى است که حق تعالى براى شهادت و دفن من مقرر فرموده و آن کربلا است».
در ادامه در روایت آمده است: «جنیان به خدمت حضرت رسیدند و گفتند: اى سید و بزرگ ما، ما شیعیان و یاروان توییم. آن چه خواهى بفرما تا اطاعت کنیم و اگر بفرمایی،‌جمیع دشمنان تو را در همین ساعت هلاک کنیم،‌ بى آن که متحمل رنج شوی. حضرت با اشاره به آیه اى از قرآن که مسئلة مرگ و حتمى بودن آن را مطرح کرده فرمود: اگر توقف نمایم و بیرون نروم، خداوند این خلق را به چه چیز امتحان خواهد کرد؟ جنیان گفتند: اى حبیب خدا، اگر نه آن بود که اطاعت امر تو واجب و مخالفت تو حرام است، ‌جمیع دشمنانت را پیش از آن که به تو برسند مى کشتیم. حضرت فرمود: به خدا سوگند،‌قدرت ما بر ایشان از قدرت شما بیشتر است،‌ ولى مى خواهیم حجت خدا را بر خلق تمام کنیم.(2)
امام حسین علیه السلام در پاسخ به پیشنهاد عبدالله بن جعفر در انصراف از هجرت به عراق فرمود: در رؤیا پیامبر خدا را دیده ام و به من فرمان داده همین کار را انجام دهم. شایسته همین است که بروم.(3)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت:
1- بحارالانوار، ج 45، ص 220.
2- بحارالانوار، ج 44، ص 331؛ منتهى الامال، ص300.
3- ابومخنف، وقعه الطف، ص 156.

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۵/۰۷/۲۸
علی نظیف

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی